Rode ibis (Eudocimus ruber)

Status: niet bedreigd
Verspreidingsgebied: moeras- en mangrovebossen langs de Noord-en Noord-Oostkust van Zuid-Amerika

Rode ibis

De Rode ibis is een vreemde vogel, hij is namelijk “eigenlijk” niet rood. Deze ibissen hebben van oorsprong bruingrijze en witte veren, ook jonge rode ibissen hebben die kleuren. Alleen door de natuurlijke aanleg kleurstoffen uit hun voedsel op te nemen, kleuren de vogels langzaam rood tot de rode ibissen die wij kennen. Ibissen zijn zeer sociale vogels, ze leven altijd in flinke groepen. Ze foerageren samen en aan het eind van de dag vliegen ze als groep terug naar hun slaapplaatsen. Vlak voor het broedseizoen vormen ze koppels die alleen dat seizoen bij elkaar blijven. Na een jaar worden er nieuwe koppels gevormd. De pop legt per legsel gemiddeld 3 eieren, die 22 dagen bebroed worden voor de jongen er uit kruipen. De jongen worden door beide ouders om en om gevoerd, om de beurt vliegen de oudervogels naar ondiepe plassen om voedsel te verzamelen, de partner blijft op het nest tot de ander terug is. Na 4 weken klimmen de jonge ibissen uit het nest en beginnen hun vleugels te oefenen. Meestal na 3 dagen van vleugeloefeningen vliegen ze echt uit. In het wild worden rode ibissen gemiddeld 15 jaar oud.

Gem. grootte: Totale lengte: 60-75 cm, snavel: 15 cm
Gem. gewicht: 750-950gr
Broedtijd: tot 24 dagen
Eieren: 2 à 4 per ronde
Voedsel: Insecten, wormen, kleine kreeftachtigen, vissen, reptielen en plantaardige kost